تجزیه و تحلیل مالی چیست و چطور انجام می شود؟
تجزیه و تحلیل مالی عبارت است از ارزیابی یک کسب و کار به منظور تعیین سودآوری ، بدهی ها ، نقاط قوت و سودهای بالقوه در آینده. انواع مختلفی از تکنیک ها ممکن است برای ارزیابی توان مالی یک سازمان از جمله متداول ترین روش های تحلیل افقی ، تجزیه و تحلیل عمودی و تجزیه و تحلیل نسبت استفاده شود. بیشتر روشهای تحلیلی شامل صورتهای مالی شرکت ، حسابرسیهای داخلی یا خارجی و تحقیقات است.
تجزیه و تحلیل مالی یکی از جنبه های مهم همه فعالیت های تجاری است زیرا بینش قابل توجهی در مورد سلامت و پتانسیل های آینده سازمان ارائه می دهد. این اطلاعات نه تنها داده های مهمی را در اختیار سرمایه گذاران و وام دهندگان قرار می دهد که ممکن است بر قیمت سهام یا نرخ بهره تأثیر بگذارد ، این گزارشات همچنین به مدیران شرکت ها اجازه می دهد عملکرد خود را با توجه به انتظارات یا رشد صنعت ارزیابی کنند. از دیدگاه مدیریت ، تجزیه و تحلیل مالی برای موفقیت شرکت بسیار مهم است زیرا نقاط ضعف و قوت را که مستقیماً بر رقابت تأثیر می گذارد ، برجسته می کند.
انواع تجزیه و تحلیل مالی
تکنیک های بی شماری وجود دارد که می توان برای تجزیه و تحلیل مالی و عملکرد یک شرکت تجاری استفاده کرد ، اما متداول ترین روش ها از استراتژی های زیر استفاده می کنند:
تجزیه و تحلیل افقی
این روش از عملکرد گذشته به عنوان معیار اصلی موفقیت شرکت استفاده می کند. در این روش تغییراتی وجود دارد که ممکن است از چند سال به عنوان استاندارد استفاده کند. به عنوان مثال ، اگر شرکت مدتی وجود داشته باشد ، دو سال قبل ممکن است به عنوان مقایسه مورد استفاده قرار گیرد. اگر شرکت نسبتاً جدیدی است ، معمولاً استفاده از سال اولیه به عنوان پایه و عملکرد طرح نسبت به آن معمول است.
تجزیه و تحلیل عمودی
این نوع تجزیه و تحلیل همچنین به عنوان درصد جزء شناخته می شود ، سود را با دارایی ها ، بدهی ها و حقوق صاحبان سهام مقایسه می کند. این روش به طور کلی برای مقایسه تعداد زیادی از شرکت های مشابه مفید است. محدودیت این روش این است که اغلب عواملی را که به طور مناسب بر زنده ماندن آینده تأثیر می گذارد ، مانند مشارکت های بلند مدت ، و ضررها یا سرمایه گذاری های یکبار ، تحت تاثیر قرار نمی دهد.
تجزیه و تحلیل نسبت
این روش جنبه های مختلف سلامت مالی شرکت را تجزیه و تحلیل می کند. به عنوان مثال ، یک نسبت جاری مقایسه دارایی ها با بدهی ها است. این نوع تحلیل به دلیل توانایی تحلیلگر در انتخاب دو ویژگی اصلی مشاغل برای تجزیه و تحلیل بسیار محبوب است. بسیاری از تحلیلگران از این نوع تجزیه و تحلیل برای حمایت از ارزیابی خود از سازمان ها استفاده می کنند ، حتی اگر روش های تحلیلی مرسوم ممکن است چندان مثبت نباشند. نقطه ضعف در این نوع تجزیه و تحلیل این است که اگر این دو ویژگی به طور ضعیف انتخاب شوند ، ممکن است برآورد غیرقابل اعتمادی از توان مالی ایجاد شود.
حرکت قیمت سهام
این تکنیک بیشتر بر تجزیه و تحلیل عملکرد سهام شرکت تأکید دارد تا سلامت مالی آنها. در اصل ، این روش از بازارهای مالی به عنوان یک ابزار تحلیلی استفاده می کند. برای ارزیابی عملکرد سهام ممکن است از روش های مختلفی استفاده شود که شامل افزایش یا تنگ شدن پنجره ارزیابی ، مقایسه با شرکت های مشابه و تجزیه و تحلیل روند است.
طبق گفت یک شرکت مشاوره مدیریت این تکنیک اشکالات جدی دارد. اگر بازارها بر داده های نادرست یا روش های تحلیلی تکیه می کنند ، ممکن است قیمت سهام بیشتر از ارزش واقعی آنها باشد. تجزیه و تحلیل سهام اغلب پایداری ذاتی شرکت را برای سودآوری از نوسانات قیمت سهام نادیده می گیرد و پایه های غیرقابل اعتمادی برای ایجاد روابط سرمایه گذاری بلند مدت است.
نقش تجزیه و تحلیل مالی
اگرچه بسیاری از سرمایه گذاران مشتاق تجزیه و تحلیل مالی هستند تا جایی که بتوان پیش بینی موفقیت و درآمد آینده را به طور دقیق ارائه کرد ، اما دستیابی به آن غیرممکن است. در دنیای واقعی همیشه رویدادهای غیرقابل پیش بینی وجود خواهند داشت که دقت تحلیل ها و پیش بینی ها را محدود می کند. تمایل جامعه مالی برای ارزیابی کامل ممکن است دور از دسترس باشد ، با این وجود هدف تحلیلگران مالی باید رسیدن به کمال باشد.
